دریغا که اسپینوزای ایران بی یار و یاور است

مقاله تفکر برانگیز و فراخوان شجاعانه و هوشمندانه ازیز دادیار، محقق و اندیشمند معاصر در حمایت از بروجردی، کاشف توحید بدون مرز:

دانشوران و اندیشه ورزان، هر گز برای حاصل اندیشه های خویش، در امید پاداشی مادّی نبوده اند و بگفته‌ی زنده یاد داریوش همایون، همچون "نیکیِ زرتشتی"، از"برای چیزی" سخنی نگفته و اندیشه نکرده اند بلکه:آنچه را که می اندیشیدند، گفتن آنها را بر خود بایسته دیده و چنین نیز کرده اند.

 آنها، براین پندار و گفتار خود، نه دربند شکر و شیرینی بوده اند و نه از داغ و درفش ترسیده.

آن روزی که اسپینوزای جوان، "ردای نبوت جهانی" را به آتش کشید و "اصل نبوت" را خِردورزانه رَد کرد، نه در بند میراث پدری بود که از ارث محرومش کنند و نه ترسی از آن "لعنت نامه‌‌ی" جهانی خاخام های یهودی در دلش راه داد.

امّا از آنجایی که گویی برخوردِ روشنفکرانِ ما و اروپایی ها درین زمینه نیز، مانندِ همه‌ی امورِ ما باید عقب مانده و نارساتر باشد، قابل بر رسی است. برای نمونه:

دستگیری عباس میرباقری، از یاران آقای بروجردی

روز چهارشنبه، عباس میرباقری، از یاران و شاگردان قدیمی آقای بروجردی، دستگیر و به اداره پیگیری وزارت اطلاعات واقع در خیابان فلسطین برده شد.

پیام بروجردی به اعضای امنستی و مدافعین حقوق بشری که از او حمایت کرده اند

در مدت یازده سالی که آقای بروجردی در زندان بود، گروه هایی از سازمان عفو بین الملل، به طور داوطلبانه از ایشان حمایت می کردند و با نوشتن نامه های متعدد از مسئولین حکومت می خواستند که ایشان را آزاد کنند از جمله دوستانی در دانمارک، آلمان، بلژیک و لوگزامبورک، امریکا و .......

هر چند نام بردن از تک تک آنها امکان پذیر نیست، اما این افراد بدون چشم داشت در تمام این سال ها، برای دفاع از حقوق یک انسان مبارز و نیک اندیش تلاش کرده اند. اخیرا اعضای امنستی دانمارک، کارت پستال های زیبایی را برای آقای بروجردی ارسال کرده اند و در آنها ذکر کردند که او را فراموش نکرده اند و همچنان برای دفاع از حقوق او و آزادی بدون قید و شرط ایشان تلاش می کنند. آقای بروجردی در پاسخ به این اقدام زیبا و انسان دوستانه،  برای این عزیزان وهمچنین سایر اعضای داوطلب امنستی در سراسر دنیا و همچنین تمامی افرادی که برای دفاع از ایشان و حقوق از دست رفته ایشان تلاش کرده اند، پیام صوتی را ارسال نمودند و ضمن  تقدیر و تشکر از تلاش های آنها، واقعیت های مهمی را به اطلاع آنها و جهانیان رسانده اند که که در این ویدیو می شنوید.  

یاد آوری می شود که آقای بروجردی، کاشف توحید بدون مرز، زندانی عقیدتی سیاسی هستند که از سال 2006 تا 2017 زندانی بود و از اول ژانویه 2017 با گذاشتن وثیقه ها و تعهدات سنگین به عنوان مرخصی درمانی به بیرون از زندان منتقل شدند و تا به امروز به صورت حصر در منزل به سر می برند و از کلیه حقوق مدنی و انسانی محروم هستند.

نمونه ای از بایکوت رسانه ای علیه بروجردی

دو روز پیش به مناسبت چهارمین سالگرد حمله تروریستی به مجله شارلی ابدو، آقای بروجردی، پیامی ارسال کرده بودند که از سوی نمایندگان و همچنین سایر دوستان برای رسانه های مختلف از جمله کیهان لندن (فارسی) ارسال شد تا آن را انتشار دهند. ولی متاسفانه مسئولین نشریه از انتشار آن حتی در بخش تریبون آزاد امتناع کردند و اعلام کردند که نمی توانند چنین پیامهایی را منتشر کنند.

در زیر جوابیه آقای بروجردی به نشریه کیهان لندن برای اطلاع شما برای قضاوت وجدان های بیدار منتشر می گردد:

آن کسی که فتوا می دهد یا قضاوت را اداره می کند یا حکم می دهد، باید یا ثابت کند که پیغمبر است یا امام است یا این که فاسق و تبهکار خواهد بود

در پاسخ به اظهارات رییس کل دادگستری استان خراسان، چند نکته قابل توجه وجود دارد:

• با توجه به این که در کل نمی شود قیامت را اثبات کرد و به دلیل وجود عدم تطابق های بسیار در مواضع و مستندات دینی،
• و از طرف دیگر طبق گفته ها و مدارک مذهب شیعه، هر کس که بخواهد در کشور شیعیان مجازات کند، یعنی کسی که در هر زمینه ای حد جاری کند، باید معصوم باشد، مگر امام اول شیعیان، علی نگفت: “حدزننده” باید مصون از حد باشد، لذا در حکومت های قبل از خودش هم، وقتی که کسی را برای اجرای حد می بردند، دخالت می کرد می گفت این اشتباه است، اصلاح می کرد و جلوی آن را می گرفت.

"پس نتیجه می گیریم هر گونه مجازات شرعی غیر قابل پذیرش و مردود است."

• موضوع بعدی هم خود قضاوت مورد نقد است، باز هم با مراجعه به متون مذهبی شیعه، امام علی در هنگامی که حکم شریح قاضی را می نوشت که برود و از طرف ایشان در زمان حکومتش قضاوت کند، گفت بدان سه کس عهده دار قضاوت است یا "پیامبر" یا "امام" یا "فاسق" ! اینجا خیلی حرف مهمی زده است! آن کسی که فتوا می دهد یا قضاوت را اداره می کند یا حکم می دهد، باید یا ثابت کند که پیغمبر است یا امام است یا این که فاسق و تبهکار خواهد بود. 

بروجردی، کاشف توحید بدون مرز

مواضع ما، اعتقادی، اجتماعی، اعتباری و اخلاقی است

آقای بروجردی، در پاسخ به سوالی که از ایشان شده بود که اهداف و مواضع خود را توضیح دهند این گونه پاسخ دادند:

ما چهل سال است که حرکت علمی و تحقیقی را در پایتخت آغاز کردیم و دارای تالیفات مختلف هستیم، آثار شنیداری داریم و شاگردان بسیاری داشته ایم.

در گذشته در مقوله جدایی دیانت از سیاست حرکت کردیم که سه بار برخورد سنگین با ما شد. بار اول آن سی و پنج سال قبل بود که ما را به یک زندان ویژه به نام توحید بردند و شکنجه های بسیار دیدیم، بار دوم آن پنج سال بعد بود و بار سوم دوازده سال پیش در سال 1385 بود.

تماما به علت این که حکومت ایران خود را سیاسی-دینی می داند، با ما مبارزه می کرد. در حالی که ما کار سیاسی نمی کردیم. ما گرچه پا روی منافع آنها گذاشته بودیم، ولی با آنها نمی جنگیدیم. با این حال آنها در حذف ما همه گونه سعی می کردند، چون معتقد بودند وجود ما، مواضع ما، کلام ما، شعار ما، حرکت ما، شاگردان ما و تدریس ما برای آنها تهدید است و بالقوه و بالفعل اقدام علیه امنیت حکومت خواهد بود.

به مناسبت هفدهم دیماه سالروز اعلام کشف حجاب: ارزیابی مسئله حجاب توسط بروجردی، کاشف توحید بدون مرز

هر چیزی که بخواهد به زور و قوه قهریه جایگاه اخلاقیات را پر کند، به شکست منجر می شود. اگر شرایع دینی جنبه هدایتی داشته باشد، نصحیت مدارانه باشد، مواضع تربیتی را اعمال کند یا آزادی انتخاب را اعمال کند، موفق خواهد بود. ولی اگر تحت استبداد دینی بخواهند یک فرضی، قانونی و یا فرعی را دیکته کنند، گر چه ممکن است به ظاهر موفق باشد، ولی در باطن شکل نخواهد گرفت.

در سده قبل (میلادی)، برداشتن حجاب مورد استقبال قرار نگرفت و اکثریت زنان به خاطر برنداشتن چادر خانه نشین شدند و حتی ساختن حمام در منزل از آن زمان باب شد تا بانوان به حمام عمومی بیرون از خانه نروند.

پیام بروجردی، کاشف توحید بدون مرز به مناسبت چهارمین سالگرد حمله تروریستی به مجله شارلی ابدو

داستان ورود دین به جامعه بشریت بسی اسرار آمیز و نگران کننده و اسفناک است. ما سوابق مذاهب را از تاریخ ملاحظه می کنیم که در آن موج عظیمی از استبداد دینی، استثمار مذهبی و استحمار عامه مردم دیده می شود.

همیشه دیانت از آن بالا تا پایین برای گردانندگان سفره بوده است! ادیان از آن بالا مجبور بودند که برای حفاظت از خود، قشون درست کنند و برای کشورگشایی، عنوان صادرات توحید را بگذارند و برای نابودی همنوعانشان تیتر فرمان خدا را قرار بدهند. از آغاز تاکنون همواره چنین بوده است، دقیقا مثل وضعیت سیاست! سیاست هم همین طور، دقیقا مثل دیانت بوده است.

پیام بروجردی، کاشف توحید بدون مرز، به مناسبت کریسمس

میلاد عیسی مسیح، پیام آور صلح و صفا و صمیمیت را به همه طرفداران ایشان و کسانی که از آن حضرت الگو گرفته اند، تبریک می گویم. او پیام آور بزرگی بود که برای معرفی خدا هرگز از زور استفاده نکرد. ایشان معلم حقیقی خداشناسی ناب و دست نخورده می باشد که بشر همواره از آن دور بوده است.

آیا با اینچنین معادله ای می توان حقوق انسان ها را استیناف کرد؟

خاطرات و درد و دل بروجردی در روز جهانی حقوق بشر، دهم دسامبر 2018:

توجه : این متن بصورت محاوره ای و پیاده شده از فایل صوتی می باشد.

در عقبه دومین زندانی که ما رفتیم، که یکیش دهه هفتاد بود و دیگری دهه هشتاد، سومین زندان ما نیمه هشتاد بود، ما به هیچ وجه توقع نداشتیم که در حکومت دینی، یک مروج دین که کاری با سیاست ندارد و دور است از هیاهو و به قول معروف پا روی دم حکومت نمی گذارد، بخواهند بهش حمله کنند،

 ما بعد از زندان دوم آمدیم و مستضعفین و محرومین و گرفتاران را جمع کردیم و با آنها همدردی کردیم، آنها را نوازش کردیم و در عواطف و احساس و وجدان به  آنها سروسامان دادیم، پذیرش کردیم و ماهی یکبار هم یک اجتماعی بود به عنوان همدردی و همخوانی بین تمام آنهایی که در مسائل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، معنوی و مادی گرفتار تبعیض و ظلم هستند،

کم کم این اجتماعات زیاد شد به حدی که برای رژیم قابل تحمل نبود، هرچند که میتینگ سیاسی نبود و کاری با این ها نداشتیم ولی نتوانستند تحمل کنند، به جهت اینکه انبوه جمعیت به حدی بود که این ها احتمال می دادند، یک هدف برون مرزی پشت این گردهمایی های بی نظیر باشد،

آخرین جلسه ای که داشتیم در استادیوم کشوری بود، در نزدیک بلوار میرداماد که وسعت و گستردگی آن برای حکومت قابل تحمل نبود، به گونه ای که استادیوم به آن بزرگی با خیابان های داخلش پر شده بود از جمعیت و جمعیت به بیرون استادیوم کشیده شده بود و دو میدان کاظمی و کتابی جمعیت عجیبی آمده بود که اهالی منطقه می گفتند که حتما یک شخصیت تراز اولی برنامه دارد،

اسلام سکولار!؟

در خبرها آمده است: چند اسلام‌شناس سرشناس آلمانی به همراه جم اوزدمیر، رئیس ترک‌تبار پیشین حزب سبزهای آلمان، مجمعی با عنوان "اسلام سکولار" تاسیس کردند که هدف این گروه معرفی برداشت امروزی از اسلام عنوان شده است.

در بیانیه تاسیس این مجمع از جمله آمده است: ما نمی‌خواهیم قدرت‌یابی اسلامی سیاسی و “بیگانه با دموکراسی”که خود را نماینده کل اسلام می‌پندارد را بپذیریم.

"اسلام سکولار" بر این نظر است که باید اسلامی "آلمانی" که از هر نظر مستقل از دولت‌های خارجی باشد، بوجود آید. اعضای این گروه به همین دلیل انجمن‌های اسلامی موجود در آلمان را به خاطر بافت غیردموکراتیک آنها به رسمیت نمی‌شناسند.

ما به دنبال جهان عاری از جنگ هستیم

پیام بروجردی، کاشف توحید بدون مرز، به مناسبت صدمین سالگرد پایان جنگ جهانی اول

جنگ پدیده رقت آوری است که انسان ها را از حیّز انتفاع خارج می کند. تاریخ ثبت شده و برجای مانده، حکایت جنگ های فراوان و بزرگ را از قدیم الایام در اوراق خود نگاشته است. از جمله مشترکات غرایز انسان با حیوان جنگ است. حیوان می جنگد برای استیلا بر دیگران، انسان هم می جنگد برای حفظ دیکتاتوری خود. صد سال از جنگ جهانی اول گذشته است، جنگی که کشورهای مختلف علیه همدیگر صف آرایی کردند و جمعیت انبوهی از اهالی کره زمین نابود شدند، سرمایه ها سوخت و زیرساخت ها از بین رفت.

سخنانی با مسئولین و شرکت کنندگان محترم کنگره پارلمان ادیان در تورنتو 2018

در تاریخ اول تا هفتم نوامبر 2018، پارلمان جهانی ادیان در تورنتوی کانادا برگزار شد که با استقبال و حضور بی نظیر هزاران نفر از رهبران ادیان، محققین و دانشمندان موضوعات مرتبط با دین مواجه گردید. در این کنگره عظیم، نمایندگانی از سوی بروجردی، کاشف توحید بدون مرز، حضور یافته و فعالانه شرکت کردند. همچنین در قسمت نمایشگاه، غرفه مخصوصی برپا شد که به معرفی افکار و عقاید این اندیشمند شجاع و پرکار پرداخت و پیامهای ویژه ایشان را به سمع و نظر مراجعین و شرکت کنندگان رسانید. متن زیر، مجموعه ای از پیامهای بروجردی برای مسئولین و شرکت کنندگان این کنگره است 

پیام بروجردی،کاشف توحید بدون مرز در روز جهانی آزادی

با سلام و درود؛

 روز آزادی است و آزادی قشنگ ترین کلمه است که در همه نهاد های زندگی راه دارد و مظلوم ترین جمله است و غریب ترین موضع است. از این آزادی سابقه بدی وجود دارد، یعنی اینکه هم برای جلوگیری از آزادی تاریخ بشریت کارنامه های سیاه و سنگین دارد و هم در اِعمال آزادی؛ چون به نام آزادی، به نام اینکه می خواهیم آزادی را اِعمال کنیم، آزادی را به سلیقه خود، به عقیده خود، به تفکر خود، به مذهب خود محدود می کردند.