وقتی که وجدا ن بمیرد، آنگاه وارونه نویسی تاریخ شکل می گیرد- پاسخ بروجردی(صوتی -نوشتاری)

هوشنگ معین زاده، فصلی از کتابش به نام "ظهور، حکایت من و امام زمان" را که داستانی ساختگی و تخریبی در مورد
بروجردی و اولین بار در سال 1387 منتشر شده است، به تازگی، در فضای مجازی بازنشر می کند و با افتخار به آن رجوع می دهد و به این شکل، در به انزوا کشاندن و ساکت کردن بروجردی، می کوشد. بیانات استاد بروجردی، در پاسخ به اتهامات و وارونه نویسی های هوشنگ معین زاده را به صورت نوشتاری و صوتی در این پست ببینید 

اخیرا هوشنگ معین زاده، فصلی از کتابش را که داستانی ساختگی و تخریبی که سال هشتاد و شش در مورد بروجردی، کاشف توحید بدون مرز است، در فضای مجازی بازنشر می کند و با افتخار به آن رفرنس می دهد، و بدین طریق، در به انزوا کشاندن و ساکت کردن بروجردی، می کوشد. پاسخ او را از زبان خود بروجردی، بشنوید :

وقتی که وجدا ن بمیرد، آنگاه وارونه نویسی تاریخ شکل می گیرد

هوشنگ معین زاده، در فصلی از کتاب "ظهور، حکایت من و امام زمان"، که به صورت یک داستان کوتاه است، می نویسد که همراه با امام زمان و جبراییل، با خواندن اورادی، به سلول بروجردی رفته و به شرح جزییات شکنجه های بروجردی در داخل سلول و حالات روحی وی پرداخته است. با وجود این که به طنز کشیدن درد و رنج و شکنجه های یک انسان محبوس در زندان ولایت فقیه، کاری فجیع است، اما بدتر از آن، توضیحات این "به اصطلاح" نویسنده است که نوشته او از زندگی بروجردی و علت دستگیری ایشان دقیقا مطابق با مندرجات کیهان شریعتمداری و ویژه نامه کژراهه روزنامه جام جم می باشد که در همان سال های 1385 به بعد، مرتبا به ترور شخصیت و دروغ پردازی علیه بروجردی مشغول بودند.عجیب است که معین زاده  ساکن پاریس، به جای بالا بردن و انعکاس صدای حق طلبانه بروجردی که حرکت او نخستین گام موثر در جنبش سکولاریستی ایران پس از انقلاب اسلامی 57 بود، با انتشار چنین مطالب هجوی، در به سکوت کشاندن و خاموش کردن وی کوشیده است.  

در مسیر حقیقت

دوستان گرامی،  بروجردی، کاشف توحید بدون مرز، از چگونگی گام نهادنش در مسیر حقیقت با شما سخن می گوید. او صادقانه و شجاعانه به افشای ادیانی می پردازد که نجات بشریت را نوید داده بودند اما در این مسیر، به کلی ناکارآمد و ناتوان بوده اند.

درود بر شما، من به عنوان یک میراث بر دینی که تمام پدران و آبا و اجدادم حافظین شریعت و مبلغین دیانت و متعصب به اسلام بودند و تمام عصاره خون آنها در رگهای من جاری بود،

به خاطر وجدان و عدالت به داد مردم اسیر مذهب برسید

پاسخ آقای بروجردی، به درخواست جناب سهراب چمن آرا:

 که نظر صریح آقای بروجردی را در مورد "قرآن راستین" جویا شده بودند

توضیح اینکه سهراب چمن آرا قرآن را به زبان پارسی و به ترتیب تاریخ نزول آیات و سوره ها مرتب کرده است و آن را قرآن راستین نام نهاده است 

"هر کاری که از دست شما دانشمندان، اندیشمندان، محققین، مدبرین، علما، فقها، کاوشگران، اصلاح طلبان، آزادی خواهان، عدالت جویان برمی آید، که ملل عالم را از توهمی که ادیان و مذاهب در طول هزاران سال به آن ها داده اند خلاص کنید، اگر واقعا فرستنده کتابهای آسمانی و پیامبران بزرگ، گرداننده هستی است، باید هر مطلبی که پیامبران گفته اند، محقق شود، نه تنها برای آینده، که می گویند قیامت، بهشت، و جهنمی هست، بلکه مثلا پیامبران گفته اند: "راست بگویید تا پیروز بشوید"، خود انبیاء راستگوترین مردم اهل زمین بودند اما بیچاره ترین آدم ها بودند، هر چه به نام خدا گفتند، تخیلات و توهمات بود.

دریغا که اسپینوزای ایران بی یار و یاور است

مقاله تفکر برانگیز و فراخوان شجاعانه و هوشمندانه ازیز دادیار، محقق و اندیشمند معاصر در حمایت از بروجردی، کاشف توحید بدون مرز:

دانشوران و اندیشه ورزان، هر گز برای حاصل اندیشه های خویش، در امید پاداشی مادّی نبوده اند و بگفته‌ی زنده یاد داریوش همایون، همچون "نیکیِ زرتشتی"، از"برای چیزی" سخنی نگفته و اندیشه نکرده اند بلکه:آنچه را که می اندیشیدند، گفتن آنها را بر خود بایسته دیده و چنین نیز کرده اند.

 آنها، براین پندار و گفتار خود، نه دربند شکر و شیرینی بوده اند و نه از داغ و درفش ترسیده.

آن روزی که اسپینوزای جوان، "ردای نبوت جهانی" را به آتش کشید و "اصل نبوت" را خِردورزانه رَد کرد، نه در بند میراث پدری بود که از ارث محرومش کنند و نه ترسی از آن "لعنت نامه‌‌ی" جهانی خاخام های یهودی در دلش راه داد.

امّا از آنجایی که گویی برخوردِ روشنفکرانِ ما و اروپایی ها درین زمینه نیز، مانندِ همه‌ی امورِ ما باید عقب مانده و نارساتر باشد، قابل بر رسی است. برای نمونه:

دستگیری عباس میرباقری، از یاران آقای بروجردی

روز چهارشنبه، عباس میرباقری، از یاران و شاگردان قدیمی آقای بروجردی، دستگیر و به اداره پیگیری وزارت اطلاعات واقع در خیابان فلسطین برده شد.

پیام بروجردی به اعضای امنستی و مدافعین حقوق بشری که از او حمایت کرده اند

در مدت یازده سالی که آقای بروجردی در زندان بود، گروه هایی از سازمان عفو بین الملل، به طور داوطلبانه از ایشان حمایت می کردند و با نوشتن نامه های متعدد از مسئولین حکومت می خواستند که ایشان را آزاد کنند از جمله دوستانی در دانمارک، آلمان، بلژیک و لوگزامبورک، امریکا و .......

هر چند نام بردن از تک تک آنها امکان پذیر نیست، اما این افراد بدون چشم داشت در تمام این سال ها، برای دفاع از حقوق یک انسان مبارز و نیک اندیش تلاش کرده اند. اخیرا اعضای امنستی دانمارک، کارت پستال های زیبایی را برای آقای بروجردی ارسال کرده اند و در آنها ذکر کردند که او را فراموش نکرده اند و همچنان برای دفاع از حقوق او و آزادی بدون قید و شرط ایشان تلاش می کنند. آقای بروجردی در پاسخ به این اقدام زیبا و انسان دوستانه،  برای این عزیزان وهمچنین سایر اعضای داوطلب امنستی در سراسر دنیا و همچنین تمامی افرادی که برای دفاع از ایشان و حقوق از دست رفته ایشان تلاش کرده اند، پیام صوتی را ارسال نمودند و ضمن  تقدیر و تشکر از تلاش های آنها، واقعیت های مهمی را به اطلاع آنها و جهانیان رسانده اند که که در این ویدیو می شنوید.  

یاد آوری می شود که آقای بروجردی، کاشف توحید بدون مرز، زندانی عقیدتی سیاسی هستند که از سال 2006 تا 2017 زندانی بود و از اول ژانویه 2017 با گذاشتن وثیقه ها و تعهدات سنگین به عنوان مرخصی درمانی به بیرون از زندان منتقل شدند و تا به امروز به صورت حصر در منزل به سر می برند و از کلیه حقوق مدنی و انسانی محروم هستند.

نمونه ای از بایکوت رسانه ای علیه بروجردی

دو روز پیش به مناسبت چهارمین سالگرد حمله تروریستی به مجله شارلی ابدو، آقای بروجردی، پیامی ارسال کرده بودند که از سوی نمایندگان و همچنین سایر دوستان برای رسانه های مختلف از جمله کیهان لندن (فارسی) ارسال شد تا آن را انتشار دهند. ولی متاسفانه مسئولین نشریه از انتشار آن حتی در بخش تریبون آزاد امتناع کردند و اعلام کردند که نمی توانند چنین پیامهایی را منتشر کنند.

در زیر جوابیه آقای بروجردی به نشریه کیهان لندن برای اطلاع شما برای قضاوت وجدان های بیدار منتشر می گردد:

آن کسی که فتوا می دهد یا قضاوت را اداره می کند یا حکم می دهد، باید یا ثابت کند که پیغمبر است یا امام است یا این که فاسق و تبهکار خواهد بود

در پاسخ به اظهارات رییس کل دادگستری استان خراسان، چند نکته قابل توجه وجود دارد:

• با توجه به این که در کل نمی شود قیامت را اثبات کرد و به دلیل وجود عدم تطابق های بسیار در مواضع و مستندات دینی،
• و از طرف دیگر طبق گفته ها و مدارک مذهب شیعه، هر کس که بخواهد در کشور شیعیان مجازات کند، یعنی کسی که در هر زمینه ای حد جاری کند، باید معصوم باشد، مگر امام اول شیعیان، علی نگفت: “حدزننده” باید مصون از حد باشد، لذا در حکومت های قبل از خودش هم، وقتی که کسی را برای اجرای حد می بردند، دخالت می کرد می گفت این اشتباه است، اصلاح می کرد و جلوی آن را می گرفت.

"پس نتیجه می گیریم هر گونه مجازات شرعی غیر قابل پذیرش و مردود است."

• موضوع بعدی هم خود قضاوت مورد نقد است، باز هم با مراجعه به متون مذهبی شیعه، امام علی در هنگامی که حکم شریح قاضی را می نوشت که برود و از طرف ایشان در زمان حکومتش قضاوت کند، گفت بدان سه کس عهده دار قضاوت است یا "پیامبر" یا "امام" یا "فاسق" ! اینجا خیلی حرف مهمی زده است! آن کسی که فتوا می دهد یا قضاوت را اداره می کند یا حکم می دهد، باید یا ثابت کند که پیغمبر است یا امام است یا این که فاسق و تبهکار خواهد بود. 

بروجردی، کاشف توحید بدون مرز

مواضع ما، اعتقادی، اجتماعی، اعتباری و اخلاقی است

آقای بروجردی، در پاسخ به سوالی که از ایشان شده بود که اهداف و مواضع خود را توضیح دهند این گونه پاسخ دادند:

ما چهل سال است که حرکت علمی و تحقیقی را در پایتخت آغاز کردیم و دارای تالیفات مختلف هستیم، آثار شنیداری داریم و شاگردان بسیاری داشته ایم.

در گذشته در مقوله جدایی دیانت از سیاست حرکت کردیم که سه بار برخورد سنگین با ما شد. بار اول آن سی و پنج سال قبل بود که ما را به یک زندان ویژه به نام توحید بردند و شکنجه های بسیار دیدیم، بار دوم آن پنج سال بعد بود و بار سوم دوازده سال پیش در سال 1385 بود.

تماما به علت این که حکومت ایران خود را سیاسی-دینی می داند، با ما مبارزه می کرد. در حالی که ما کار سیاسی نمی کردیم. ما گرچه پا روی منافع آنها گذاشته بودیم، ولی با آنها نمی جنگیدیم. با این حال آنها در حذف ما همه گونه سعی می کردند، چون معتقد بودند وجود ما، مواضع ما، کلام ما، شعار ما، حرکت ما، شاگردان ما و تدریس ما برای آنها تهدید است و بالقوه و بالفعل اقدام علیه امنیت حکومت خواهد بود.

به مناسبت هفدهم دیماه سالروز اعلام کشف حجاب: ارزیابی مسئله حجاب توسط بروجردی، کاشف توحید بدون مرز

هر چیزی که بخواهد به زور و قوه قهریه جایگاه اخلاقیات را پر کند، به شکست منجر می شود. اگر شرایع دینی جنبه هدایتی داشته باشد، نصحیت مدارانه باشد، مواضع تربیتی را اعمال کند یا آزادی انتخاب را اعمال کند، موفق خواهد بود. ولی اگر تحت استبداد دینی بخواهند یک فرضی، قانونی و یا فرعی را دیکته کنند، گر چه ممکن است به ظاهر موفق باشد، ولی در باطن شکل نخواهد گرفت.

در سده قبل (میلادی)، برداشتن حجاب مورد استقبال قرار نگرفت و اکثریت زنان به خاطر برنداشتن چادر خانه نشین شدند و حتی ساختن حمام در منزل از آن زمان باب شد تا بانوان به حمام عمومی بیرون از خانه نروند.

پیام بروجردی، کاشف توحید بدون مرز به مناسبت چهارمین سالگرد حمله تروریستی به مجله شارلی ابدو

داستان ورود دین به جامعه بشریت بسی اسرار آمیز و نگران کننده و اسفناک است. ما سوابق مذاهب را از تاریخ ملاحظه می کنیم که در آن موج عظیمی از استبداد دینی، استثمار مذهبی و استحمار عامه مردم دیده می شود.

همیشه دیانت از آن بالا تا پایین برای گردانندگان سفره بوده است! ادیان از آن بالا مجبور بودند که برای حفاظت از خود، قشون درست کنند و برای کشورگشایی، عنوان صادرات توحید را بگذارند و برای نابودی همنوعانشان تیتر فرمان خدا را قرار بدهند. از آغاز تاکنون همواره چنین بوده است، دقیقا مثل وضعیت سیاست! سیاست هم همین طور، دقیقا مثل دیانت بوده است.

پیام بروجردی، کاشف توحید بدون مرز، به مناسبت کریسمس

میلاد عیسی مسیح، پیام آور صلح و صفا و صمیمیت را به همه طرفداران ایشان و کسانی که از آن حضرت الگو گرفته اند، تبریک می گویم. او پیام آور بزرگی بود که برای معرفی خدا هرگز از زور استفاده نکرد. ایشان معلم حقیقی خداشناسی ناب و دست نخورده می باشد که بشر همواره از آن دور بوده است.

آیا با اینچنین معادله ای می توان حقوق انسان ها را استیناف کرد؟

خاطرات و درد و دل بروجردی در روز جهانی حقوق بشر، دهم دسامبر 2018:

توجه : این متن بصورت محاوره ای و پیاده شده از فایل صوتی می باشد.

در عقبه دومین زندانی که ما رفتیم، که یکیش دهه هفتاد بود و دیگری دهه هشتاد، سومین زندان ما نیمه هشتاد بود، ما به هیچ وجه توقع نداشتیم که در حکومت دینی، یک مروج دین که کاری با سیاست ندارد و دور است از هیاهو و به قول معروف پا روی دم حکومت نمی گذارد، بخواهند بهش حمله کنند،

 ما بعد از زندان دوم آمدیم و مستضعفین و محرومین و گرفتاران را جمع کردیم و با آنها همدردی کردیم، آنها را نوازش کردیم و در عواطف و احساس و وجدان به  آنها سروسامان دادیم، پذیرش کردیم و ماهی یکبار هم یک اجتماعی بود به عنوان همدردی و همخوانی بین تمام آنهایی که در مسائل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، معنوی و مادی گرفتار تبعیض و ظلم هستند،

کم کم این اجتماعات زیاد شد به حدی که برای رژیم قابل تحمل نبود، هرچند که میتینگ سیاسی نبود و کاری با این ها نداشتیم ولی نتوانستند تحمل کنند، به جهت اینکه انبوه جمعیت به حدی بود که این ها احتمال می دادند، یک هدف برون مرزی پشت این گردهمایی های بی نظیر باشد،

آخرین جلسه ای که داشتیم در استادیوم کشوری بود، در نزدیک بلوار میرداماد که وسعت و گستردگی آن برای حکومت قابل تحمل نبود، به گونه ای که استادیوم به آن بزرگی با خیابان های داخلش پر شده بود از جمعیت و جمعیت به بیرون استادیوم کشیده شده بود و دو میدان کاظمی و کتابی جمعیت عجیبی آمده بود که اهالی منطقه می گفتند که حتما یک شخصیت تراز اولی برنامه دارد،