خدمتِ نمایندگان عزیز و وکلای خوبم
با سلام و عرض احترام و آرزوی توفیقاتِ روزافزون
همان‌طور که مستحضر می‌باشید، قدمتِ هزینه‌دهیِ همه‌جانبه
اینجانب در عرصه‌ی دیانتِ منهای سیاست بیست سال بوده، که در آغازِ آن به علت
استقلال در عقاید دینی، در بازداشتگاه مخفی توحید که در جوار اداره پست مرکزی قرار
دارد زندانی شدم، و با ادوات شکننده‌ی جسمی و روحیِ مخوف شکنجه گردیدم. و چهارده
سال قبل نیز به دلیل نشر توحیدِ غیرسیاسی، چندین ماه در بند دویست و نه وزارت
اطلاعات محبوس بودم و مورد آزار و اذیت قرار گرفتم.
در این نُه سال هم زجری نبوده که بر این مدافع حقوق بشر
وارد نیاورده باشند، تا جایی که کلیتِ سلامتم را از دست داده‌ام و امیدی به تداوم
زندگی‌ام ندارم. پاهایم به سمت فلجی می‌رود، چشمهایم به سوی کوری کشیده می‌شود،
ریه‌ام در معرض نابودی است، قلبم در مسیر سکته بوده، و مغزم مرا به مرگ نزدیک می‌سازد.
این نُه سال هر ثانیه‌اش برایم کوهی از فشارهای طاقت‌فرسا را به همراه آورده است.
روز شنبه 20 تیرماه 1394 خانواده آقای
کاظمینی بروجردی جهت ملاقات به زندان مراجعه کردند اما در سالن انتظار به آنها اعلام
شد که به دستور مسئولین زندان برخی از اعضای خانواده اجازه ملاقات با ایشان را
ندادند .
با سر مشق از 18 تیر حماسه قهرمانانه
دانشجویان، مبارزات خود را سازمان یافته تر کنیم.
روز دوشنبه مورخ 8 تیر ماه 94 آقای کاظمینی بروجردی به دادگاه ویژه
روحانیت منتقل شد و تحت بازجویی
قرار گرفت.
بنا به آمار بسیار محافظه کارانه ی
دولتی، بیش از بیست میلیون تن از شهروندان بیکار هستند، که از این لشکریان، حدود 5
میلیون تن را تحصیل کرده ها تشکیل میدهند. همین آمار می گوید؛ بیش از 30 میلیون تن
از شهروندان ایرانی زیر خط فقر مطلق به سر می برند و خط فقر عادی، بالغ بر 3
میلیون تومان است. 
روز شنبه 2 خرداد برابر با 23 می 2015
همسر آقای کاظمینی بروجردی، پس از سه هفته موفق به دیدار ایشان شد. در این
دیدار کوتاه، وضعیت آقای کاظمینی بروجردی هم چنان در همان وضعیت سابق
است و تاکنون دسترسى مناسبى به امکانات پزشکى و دارویى مناسب جهت مداوا نداشته است. اخیرا
علی رغم بیماری های عدیده ، ایشان از درد پا در هنگام نشست و برخاست رنج می برد و
زانوی پای چپ ایشان آب آورده است.