یازدهمین دوره ی انتخابات ریاست
جمهوری در ایران روز ۲۴ خرداد برگزار می شود. انتخاباتی که
به نظر می رسد به خاطر اتفاقات انتخابات 88 از پیچیدگی ها و شاید حساسیت های
بیشتری برخوردار است. بام آزادی، پایگاه اطلاع رسانی آقای بروجردی پیرامون این
انتخابات سوالاتی از خانم دکتر رویا عراقی، فعال حقوق بشر و معاون ایشان مطرح
کرده است. در زیر پاسخ های ایشان را می خوانید.
بام
آزادی: نظر آقای کاظمینی بروجردی درباره انتخابات ریاست جمهوری پیش رو چیست؟
آقای بروجردی، در پیام اخیر خود ضمن اینکه
مسئله انتخابات جمهوری اسلامی را بازی دادن مردم ایران نامیدند، انتخاب شدن هر فرد
را تداوم حاکمیت ظالم دانستند. ایشان فرمودند:
" اینجانب که هفت
سال است با هموطنان فلک شده ام در سلول مخوف و موحش بند ولایت مطلقه فقیه، در
احوال ناگوار تغذیه ایذایی و مقررات غیرانسانی، همسویی دارم، هرگز لحظه ای از
دردهای فرزندان ایران زمین، غفلت نداشته ام و با رنجهایم، در غمهای مردم، مشارکت
نموده ام. روزی که جمهوریت را با اسلامیت، درآمیختند، ناهمخونی این اختلاط نامقدس،
مشهود بود زیرا که خلاف مبانی توحیدی بوده و آمیختن سیاستی که فضایش، تزویرست و
نیرنگ و مصلحت جویی و منافع طلبی و زیاده خواهی، با دینی که ساختارش، عواطف، نوازش،
عدالت و کرامت است، عملی مضحک و بی پایه و مغرضانه و هدفدار است که امروز در
کارنامه اسلام سیاسی، نمایان شده است.
نعلینی که منافع
ملی را نابود کرده، نقش مذهب داشته و شلاقی که بر سر و روی مردم می آید، عنوان
شریعت دارد و این، یک ظلم مضاعف به اهل مملکت است که هم دیانت را هدف قرارداده و
هم، معیشت همگان را منهدم ساخته، یعنی، تراژدی فقدان معنویات و مادیات در جامعه
متحیر و متغیر.
ماحصل شعارها،
وعده ها و تعهدات بنیانگذار رژیم مردم خوار، فقر و فلاکت، اعتیاد و طلاق و اختلاف
و بیماریها و ترک تحصیل و ورشکستگی و زمین خوردگی آحاد ملت است. هرچند سالی، فردی
را کاندید میکنند که زمام دولت را در دست گیرد و به اکاذیب و امارت ظالمانه حکام
جنایتکار، تداوم دهد. و در مسئله انتخابات، اهل مملکت را به بازی میگیرند و
علائق و خواسته های مشروع صاحبان اصلی کشور را به تمرد و تمسخر می گیرند و کیست که نداند این جدالها، مصنوعی
است و این انتخابات سرپوشی برای تداوم دیکتاتوری اسلامی می باشد."
بام آزادی : از نظر آقای بروجردی تحریم انتخابات به تنهایی
برای مشکلات کنونی ایران راه گشا می باشد؟
اینجا اصلا انتخاباتی وجود ندارد که
تحریم شود. ولایت فقیه تصمیم میگیرد و انتصاب میکند. یک سیرک نمایشی است. بنابراین
شرکت در این انتصابات توهین به شعور انسانی است.
ولی در مورد آقای بروجردی باید
عرض کنم که همانطور که می دانید ایشان، معتقد به جدایی دین از حکومت هستند و
استبداد دینی را بدترین نوع دیکتاتوری می دانند. زیرا نه تنها انتقاد
پذیرنیست بلکه هر صدا و اندیشه مخالفی، محاربه با خدا و مقدسات درنظر گرفته شده و
به شدت سرکوب میشود.
از نظر آقای بروجردی بنيانگذار نظام
اسلامي، سي و چهار سال قبل، یک سري تعهدات اعتقادي، اقتصادي، اعتباري و
اجتماعي را به گردن گرفت و سبب قيام ملي و پيروزي نهايي گرديد و اين قول و قرارها
در حكم يك معامله پاياپاي بوده است که تا کنون هیچ یک از این تعهدات اوليه
انجام نشده است، بنابراين طی نامه هایی که از درون زندان نوشته اند، از سازمان ملل
خواستار برگزاری یک رفراندوم آزاد تحت نظارت سازمانهای بی طرف بین المللی برای
تعیین نوع حکومت شده اند.
بام
آزادی: آخرین وضعیت آقای کاظمینی بروجردی در حال حاضر چگونه است؟
آقای سید حسین کاظمینی بروجردی در حال
حاضر هفتمین سال بازداشت خود را میگذراند که به دلیل فشارها و شکنجه های طاقت فرسا
به بیماریهای مختلفی از جمله پارکینسون، ناراحتیهای قلبی، کلیوی، تنفسی، ازدست دان
90 درصد بینایی یکی از چشمها و موارد دیگر دچار شده است و جانش در خطر جدی است.
ایشان همچنین در تاریخ 28 اردیبهشت 1392، به دلیل نوشتن نامه ای در رابطه با
انتخابات به انفرادی منتقل گردید و پس از چند روز، به دلیل فشارهای وارده و وخامت
حال ایشان، مسئولین زندان مجبور به انتقال ایشان به درمانگاه زندان
گردیدند. پزشک زندان اذعان داشته است که به علت کمبود امکانات و حاد
بودن بیماری قلبی ایشان، انتقال وی به یک بیمارستان مجهز در خارج از زندان
بسیار ضروری است. بی توجهی مسئولین مربوطه منجر به ایجاد عارضه ادم شدید در پاهای
ایشان گردیده که تحمل حبس را برای این زندانی ۵۴ ساله بسیار رنج آورتر کرده است.
خانواده ایشان بارها به مسئولین زندان و دادگاه ویژه مراجعه و خواستار رسیدگی به
وضعیت سلامتی این زندانی عقیدتی شده اند، اما رژیم علیرغم توصیه پزشکان، همچنان از
اعزام این زندانی برای درمان در خارج از زندان خودداری می کند.
قابل توجه است که آقای کاظمینی
بروجردی حتی پس از سپری کردن بیش از 2400 روز حبس ناعادلانه و شکنجه و تحمل 400
روز انفرادی، همچنان از دسترسی به هرگونه درمان و وکیل محروم است و مسئولین زندان
حتی از تحویل داروهای تهیه شده توسط خانواده ایشان نیز ممانعت میکنند. وی در طول
هفت سال حبس، حتی یک ساعت هم مرخصی نداشته است.
سوال پایانی: در پایان اگر صحبت خاصی دارید بفرمایید:
در انتها باید تاکید کنم که مردم و
زندانیان سیاسی ایران، از نقض گسترده و دائمی و سیستماتیک حقوق بشر در رنج هستند و
همانطور که گفته شد، ریشه همه این معضلات همانا "دخالت دادن دین در
حکومت" می باشد. لذا مردم ایران حق دارند که برای
از بین بردن ریشه این جنایات و برای تغییر این روند ضد حقوق بشری برای آینده کشور
خود و براساس اصل 28 اعلامیه جهانی حقوق بشر که به ملت حق تغییر بنیادی قانون اساسی
نظام استبدادی و ستمدینی جمهوری اسلامی را می دهد، خواهان "برپایی رفراندومی
آزاد برای تعیین نوع حکومت در ایران" باشند.
بنابراین، در آستانه این انتخابات
نمایشی و غیر دموکراتیک، به عنوان معاون یک پیشوای مذهبی مستقل و سکولار که وظیفه
رساندن پیام ایشان را به تمام مجامع حقوقی، دینی، قانونی، انسانی و بین المللی به ویژه
نهادهای زیر مجموعه سازمان ملل را دارم، از همه کسانیکه برای حقوق بشر ایران تلاش
میکنند و به ویژه دبیر کل سازمان ملل و گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران که
برای رسانیدن صدای محبوس ملت تحت ستم ایران به سمع و نظر تمامی شخصیت ها و نهادهای
مسئول در سازمان ملل متحد تلاش میکنند، تقاضای اقدامات عاجل و موثرتری در راستای
احقاق این حق اساسی مردم ایران را دارم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر