آيت الله بروجردي از درون سياهچال رژيم
سرگذشت 30 ساله خودش را بازگو مي نمايد
«فایل صوتی »
سی سال به بدبختی ملت سپری شد ***** درد آمد و آهش بنگر حاصل آن شد
سی سال خشونت عَلم راه جفا شد ***** عسرت به بشر داد و خیانت به خدا شد
سی سال قفس کرده خلایق که عزا شد ***** از کثرت کشتار، شفق سرخ بلا شد
سی سال به زنجیر ستم مذهب ما شد ***** غرقاب فتن کرده خزان، اشک به خون شد
سی سال به تبلیغ و صداقت به کفن شد ***** محصول به هر وعده نگر، سفره غم شد
سی سال شرف مٌرد و هدر اصل بقا شد ***** آزادی و انصاف به بازار فنا شد
سی سال به جادوی عبا ننگ بپا شد ***** عمامه کلاه مغولی بهر خطا شد
۳ نظر:
ما هم در پیرو اشعار آیت الله کاظمینی بروجردی می گوییم که اگر چه جوان هستیم و بایستی ظاهری شاداب داشته باشیم.اما ظلم و ستم کمرهامان را خم ،چهره هامان را پیر و فرسوده و روحمان را آزرده است و فقط امید به ظهور منجی عالمیان است که تا به حال بر روی پاهای بی جان خود ایستاده ایم و چشم انتظار رویت جمالش هستیم تا با یک نظر دردهایمان تسکین گیرندو نور چشمانمان فزونی یابند.
به راستی زمانی که رهبر ایران وارد کشور شد گفت که من معنویات شما و کمبودهای موجود در زندگانی شما منجمله نفت و آب و برق را تامین می کنم.ولی در این سی سال نه تنها به خواسته هایمان نرسیدیم بلکه به گفته آیت الله بروجردی زندگی را برای ما به یک قفس تبدیل کردند و اعدام ها و کشتار دسته جمعی و بی مورد جوانان را زیاد کرده به طوری که اکثریت از دین بری شده حتی بعضی از شیعیان به مسیحیت برگشته و با گوش خود شنیدم که می گفتند اسلام اگر این چنین است پس ارزونی رهبر و سران ایران باشد.
واقعاً اشعاري جالب بود كه تمامي جناياتي كه اين اسلام سياسي بر سر مردم آورده را به زبان شعر بيان كرده كه اين جبارين با لباس دين چگونه خون مردم را در شيشه كرده اند و حالا كه كسي پيدا شده و مردم را به واقع هدايت مي كند ايشان را در بند مي كنند و مي خواهند به نوعي صداي ايشان را خاموش كنند ولي نمي دانند كه صداي حق هيچ وقت خاموش نمي شود حتي در زندان .
ارسال یک نظر