بروجردی: انصاف، انسانیت، وجدان، لطافت، مُروّت و گذشت، پیام شب یلدا است

سلام؛

شب یلدا، غیر از موقعیت اجتماعی و تاریخی یک مبحث پنهانی و اعتباری دارد. این یادگار خاطره ‌بار، مُرکّب از "شب" و " یلدا "است.

" شب " به معنای تاریکی، ظلمت، تیرگی، ترس، تهدید، نگرانی و متقابلاً به مفهوم آرامش، استراحت و تمدّد اعصاب است. شب نعمت الهی است به‌ شرط آنکه انسان بتواند از آن استفاده کند. معمولاً بشر از هیچ فرآورده‌ ی التفاتی نمی‌تواند بهره بگیرد؛ یعنی شب که برای تجدید قوا است، غالباً صرف می‌شود در چه‌کنم چه‌کنم برای روز بعد یا در درگیری‌های فی ‌ما بین یا بهم‌ ریختگی‌ های ذهن، آن هویت شب را ضایع می‌کند.

روز وقت تلاش است، حرکت، دویدن، کار و شب برای آرمیدن و تازه شدن برای فردا. وقتی‌ که شب ‌ها در زندگی بشرِ مفلوکِ کتک ‌خورده ‌ی غریبِ مظلومِ بی ‌کس ‌و کار، پیام خوشبختی و راحتی ندارد، همان رویه‌ ی مخوفش دیده می‌شود که در ابتدا عرض کردم.

"یلدا " هم به معنای بزرگی است، بلندی است، بلند ترین شب سال.

طول عمر هر چیزی بستگی دارد به موقعیت آن چیز . طول عمر سلامتی را با طول عمر مریضی، مقایسه کنید؛ این ‌یکی خوب است و آن یکی بد است. طول عمرِ داشتن، دارایی و طول مدت نداری و گرفتاری و بیچارگی. طویل ‌المدت بودن گاهی خوب است، گاهی بد است. بعضی‌ها عمرشان طولانی می‌شود، هم خودشان دائماً ضجه می‌زنند و هم باعث آزار و اذیت اطرافیان هستند. گاهی وقت‌ها یک کسی هست که حیاتش مُطَوَّل است و از این تطاول، هم خودش استفاده می‌کند، بهره می‌گیرد و هم اطرافیانش.

 شب یلدا برای یک عده‌ ای خوشایند است، خوش یُمن است و برای یک عده‌ای پیامی ندارد جز تکرار همان فشارهای شب‌ ها و روزهای گذشته ! در شب‌های یلدای طول عمرتان یا در شنیدنی‌ هایتان، می ‌گویند فامیل و خانواده دورهم می ‌نشستند و خوش ‌و بش می‌کردند، گَپ می ‌زدند و خوش ‌گذرانی می‌ کردند، یعنی شب را به‌ عنوان بلندترین شب سال پاس می‌ داشتند ولی اکنون آن صفا و صمیمیت رفته است و در کانون خانواده، قهر، دشمنی، کینه، سوء ظن، سوء تفاهم، سوء برداشت و جدایی است. این‌ ها همه ‌شب یلدایی باقی نمی‌گذارد ! در اقوام هم همین ‌طور است. اقوام به علل مختلف از هم جدا هستند، به هم بد بین هستند، موضع ‌گیری خصمانه می ‌کنند، سنگربندی می‌ کنند و هر کدام برای خودشان منافعی دارند که فکر می ‌کنند این منافع به دست آن یکی سلب شده و از بین رفته است. در زندگی خانواده هم که وارد می‌شوید، یک خانواده‌ ی چند نفره، هر کدام با کامپیوتر خودشان یا لپ تاپ خودشان یا گوشی ‌هایشان مشغولند، آن گردهمایی که مودّت ‌بار باشد وجود ندارد.

 تمام این ‌ها به خاطر این است که تمدن برای بشر خوشبختی نیاورد.

تمدن از مدنیّت می‌آید، تمدن معارض توحش است، توحش از وحشت می‌آید، ترس ‌و لرز است. مدنیت از اُنس و گردهمایی‌ های مسالمت ‌آمیز می‌آید. امروز بشر متوحّش است از تورّمِ تمدن؛ یعنی پیام ‌های تمدن آمده پشت سَد جمع شده، ناکار آمد است. این پایینِ سد از تشنگی می ‌میرد، آنجا پشت سد آب حیات جمع شده!

هر چه جلوتر می‌رویم، تمدن به جای اینکه راحتی را برای بشر بیشتر کند، به خاطر پیشرفت علم و صنعت و تکنیک، راحتی ‌ها را سلب می‌کند. ورود به اینترنت و فضای مجازی مجال نمی‌دهد، اجازه نمی‌دهد که اعضای خانواده پیوستشان را محکم کنند، بعد هم کم‌ کم راه‌ ها عوض می‌شود، هر کس به دنبال یک طرف مجازی است که با او پیوند زند، یعنی خانواده زیر سایه‌ ی پیشرفت علم، سقوط کرده است!

"انصاف، انسانیت، وجدان، لطافت، مُروّت و گذشت " این ‌ها پیام شب یلدا است. دور هم جمع بشویم، دل ‌ها را یکی کنیم، از دل غبار روبی کنیم و قلب‌ ها را به هم دیگر متصل کنیم.

به امید آنکه در هیچ خانه‌ ای درگیری و دعوا نباشد و در هیچ اجتماعی جنگ و نا امنی نباشد و مجموعاً در بین بشریت جز دوستی و از خود گذشتگی و ایثار چیزی دیده نشود.

خدا نگهدار

حسین بروجردی

کاشف توحید بدون مرز

یلدای 1396