پادکست حلقه های مفقوده، شماره 1
سلام
یکی از دستاوردهای کرونا این بود که رسوا شدن
ادعای واهی استقلال انسان ها را نشان داد و ماهیت حس خودمختاری و اختیار انسان ها
را نابود کرد.
کرونا واقعیت این محبس را عینا به انسان نشان
داد، به انسانی که خود زندانی دست تقدیر است و هرگز چنین حبس یعنی قرنطینه در منزل
را نمی دید. بشری که همواره به قدرت خود اعتماد داشت، آشکارا دید که این بیماری از
ناحیه یک کشور قدرتمند سرزد!
این بیماری چنان دانش بشری که کوس اعتلایش به
فلک سر زده بود را سرافکنده کرد که هنوز در حالی که ویروس کرونا درمان نشده است،
یک عامل بیماری زای ناشناخته دیگر از سوی دستگاه مولد چین به جهان اعلام گردید!
تمامی این پدیده ها در واقع تابلوهای هشدار و اخطار برای انسانی است که نمی خواهد
کورکورانه شب و روز را طی کند.
خداوند به بشر چشم داده است نه برای این که چند متر
جلوتر را ببیند، بلکه دیدی فراتر به حقیقت هستی داشته باشد. همانند یک راننده که
اگر فقط چند متر جلوتر خود را ببیند، به حادثه مبتلا می شود و راننده موفق کسی است
که دور را نگاه می کند و کیلومترها دورتر را رصد می کند، آنگاه اتوموبیل را هدایت می
کند. گوش های ما حقایق را شنیده است و دیگر نمی توانیم خودمان را به کری بزنیم، واقعیت آن است که انسان در
بٌعد انسانی خود یعنی ″ما هو انسان″، در برابر دست نیرومند مقدرات به زانو درآمده
است! فرق نمی کند که کدام انسان باشد، حتی اربابان زرو زور و تزویر نیز به غلط
کردن افتاده اند، دیگر چگونه بگویند که ما در برابر قضا و قدر تسلیم هستیم؟
در این ایام بحرانی بسیار سزاوار است که عزیزان
من، برادران و خواهران، در اقصی نقاط جهان یک مقداری بیشتر مسایل را در جویبار
واقعیات دنبال کنند و کمتر در لفافه تبلیغات تکراری گذشته و حال فرو روند.
با سپاس
بروجردی، فروردین ۱۳۹۹
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر