خدمت جناب پرزیدنت، آقای ولادیمیر پوتین،
درود این پیشوای توحیدی از مدخل اسارتگاه اوین بر
شما،
این جانب روحانی زندانی هشت ساله، که مستمرا و بی وقفه و
بدون دارو و پزشک و وکیل در مظان مرگ قرار دارم، گناهی جز اعتلای عشق الهی نداشته
ام و جرمی به غیر از دفاع از آزادی فکری و استقلال بیان را در پرونده ام مشاهده نکرده ام، اینک به
عنوان یک مدعی العموم که طنین عدم رضایت ملت ایران از اسلام سیاسی می باشم و پژواک
مخالفت اکثریت قاطع هموطنانم با حکومت اختناق و خشونت و سانسور هستم، عرایضم را به
حضورتان معروض می دارم تا لااقل در برگهای تاریخ معاصر ثبت شود و جهانیان با اسرار
جنایت حکاممان آشنا گردند و اخبار پنهانی ما به تقویم پایدار و جاودان سرازیر شود.
در طول عمر انقلاب اسلامی، قاطبه رعیت ایرانی روز خوش نداشتند و شب آرامی را سپری نکردند. همواره خواسته سلطنت فقیه، صدور انقلاب و سنگرسازی در کشورهای دیگر و تامین ابزار تهاجمی و تکثیر تسلیحات کشتار جمعی بوده و در این راستا، سرمایه ملی و ثروت طبیعی و اندوخته های هزاران ساله کشورمان هزینه گردید و امروز مملکتی فقیر و ورشکسته، و مردمی بیمار، علیل، ستمدیده و درمانده برجای مانده است. با کمال تاسف تمام معضلات و مشکلات را از ناحیه حمایتهای دائمی شما از هیئت حاکمه زورگو می دانیم و دیکتاتوری دینی را منبعث(برخواسته) از حضور روسیه در پشت صحنه مدیریت داخلی می یابیم.
در طول عمر انقلاب اسلامی، قاطبه رعیت ایرانی روز خوش نداشتند و شب آرامی را سپری نکردند. همواره خواسته سلطنت فقیه، صدور انقلاب و سنگرسازی در کشورهای دیگر و تامین ابزار تهاجمی و تکثیر تسلیحات کشتار جمعی بوده و در این راستا، سرمایه ملی و ثروت طبیعی و اندوخته های هزاران ساله کشورمان هزینه گردید و امروز مملکتی فقیر و ورشکسته، و مردمی بیمار، علیل، ستمدیده و درمانده برجای مانده است. با کمال تاسف تمام معضلات و مشکلات را از ناحیه حمایتهای دائمی شما از هیئت حاکمه زورگو می دانیم و دیکتاتوری دینی را منبعث(برخواسته) از حضور روسیه در پشت صحنه مدیریت داخلی می یابیم.
اکنون نگاه هم میهنانم به دولت شما، بسی اسفناک و شکوه بار و
خشمگینانه است. ما در اخبار می شنویم که مخالفینتان، علیه سیستم حاکم بر روسیه،
تظاهرات می کنند و آزادانه حقوق خویش را مطالبه می نمایند اما در اینجا، زبان
متعرض را می برند و دستهای خبرنگاران مستقل را قطع می کنند و از مراحم استبداد
مذهبی تمام وطنمان آرام و ساکت و خاموش می باشد.
چگونه وجدانتان راضی می شود که فرزندان بی گناه و مظلوم
ایران زمین از مایملک خداداده خود محروم باشند و اموالشان خرج سوریه و لبنان و
بحرین و عراق گردد؟ آیا شنیده اید که به اقرار مسئولین امور هشتاد درصد اهالی این
آب و خاک در زیر خط فقر به سر می برند؟ آقای پرزیدنت، جواب بیکاری و فلاکت و نابودی
ما را چه کسی می دهد؟ شما که یک مسیحی هستید چه جوابی برای پیامبرتان دارید که
پشتوانه غارتگران و متجاوزان می باشید؟ من در شرایط بد زندانم خدا را گواه می گیرم
که آیندگان قضاوت سنگینی بر شما خواهند کرد.
سید حسین کاظمینی بروجردی
ایران – تهران – زندان اوین
اوریل 2014
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر