۱۳۸۷ اردیبهشت ۱۲, پنجشنبه

روز جهانی کارگر را گرامی می داریم

در حالی روز جهانی کارگر را گرامی می داریم که مطالبات قانونی این طبقه ی تاثیر گذار جامعه، به شدت از سوی مدعیان دیانت و عدالت سرکوب می گردد. در این مملکت، به وقت مطالبات صنفی کارگران ایرانی، آنچه البته به جائی نرسد فریاد است. در ایران ثروتمند، طبقه زحمتکشی که قاعدتا عامل تولید و پویایی اقتصاد یک جامعه می باشد، هم اکنون گرسنه است؛ خسته است؛ سرخورده و زخم دیده است! حال آنکه تشکلات و اتحادیه های کارگری دنیا ی متمدن به دون کوچکترین هزینه ای خواسته هایشان را بازگو می کنند و در پایان به حقوق قانونی خویش نائل می شوند؛ اما درحکومت ولایت فقیه، صدای اعتراضات کارگرانمان که در فضایی کاملا مسالمت آمیز بیان می شود، در نطفه خفه می شود، و در کمال تأسف شاهد نفی هرگونه عدالتخواهی و دمکراسی خواهی از سوی اقلیتی هستیم که خود را با مجوز نمایندگی خداوند در زمین، مالک جان، مال و هستی ایرانیان می دانند!
وقتی متولیان یک حکومت غیر مردمی نسبت به خواسته ها و نیازهای اولیه یک خانواده ایرانی در بی تفاوتی کامل باشند، نتیجه اش این می شود که امثال اسانلوها هم اکنون در سیاهچالهای رژیم شکنجه می شوند و هیچ کس در این مدت نمی پرسد که خانواده ی ایشان چگونه روزگار می گذرانند؟!
معلوم نیست مزدوران این رژیم سرکوبگر، چگونه این حکومت را برخاسته از متن جامعه می دانند در حالی که این ملاهای دین ستیز به هیچ طبقه و گروهی رحم نمی کنند و هر اعتراضی را از دم تیغ می گذرانند. وقتی دانشجویان را به اسارت می کشند، زنان را منکوب می کنند، معلمان را به صلابه می کشند و حتی روحانیت مترقی چون آیت الله برجردی که پژواک مظلومیت و محرومیت ایرانیان هستند را به وحشیانه ترین شکل ممکن سرکوب می کنند! برای رسیدن به سرای آزادی و چشیدن طعم شیرین رهایی یک راه بیشتر نمی ماند و آن اینکه باید در برابر این جور طاقت فرسا و این ظلم روز افزون، متحد و یکپارچه ایستادگی کرد و فارغ از گرایشات حزبی، صنفی و اعتقادی، از آرمان آزادی دفاعی جانانه کرد تا بدین گونه تاریخ و تمدن چندین هزارساله مان را به رخ جهانیان بکشیم و هر یک کورشی باشیم که شعارش برابری و آزادی اعتقادی بود. ما به عنوان پیروان آیت الله بروجردی، در روز جهانی کارگر، ضمن اعلان همبستگی خود با کارگران رنج کشیده ایرانی، اعلام می کنیم که در تمامی مسیر سخت و سنگین مبارزاتی آنان، در کنارشان خواهیم بود و این کار را نه فقط یک وظیفه ملی و اجتماعی، بلکه وظیفه ای برخواسته از روح ظلم ستیزی دین شریف اسلام می دانیم و در این راه خواستار آزادی فوری کارگران زندانی و سایر زندانیان سیاسی و عقیدتی می باشیم.

هیچ نظری موجود نیست: