۱۳۸۶ خرداد ۳۱, پنجشنبه

دادخواهي پيروان پيشواي زنداني از مجامع حقوقي جهان

به نام آنكه آزادي را در فطرت انسان نهاد
اكنون كه ماه هاست از اسارت رهبر مستقل مذهبي ايران و يارانش ميگذرد و اين روحاني آزاديخواه و ملي گرا در سخت ترين شرايط رواني و جسماني قرار دارد ، هيچگونه خبري از نهادهاي بين المللي منادي حقوق بشر نشده و همچنان در كشور ، خار ظلم ميرويد و تيغ استبداد مي آيد !
اگر سازمان عفو بين الملل ، نماينده اي براي ديدار با پيشواي مذهبي سنتي زنداني بفرستد از دردها و رنجهاي اين سرباز جانباز وطن مطلع مي گردد .
اگر نداي آزاديخواهي اين منادي خدا و خلق گرفتار، اجابت شود ، ايراني نَفَس راحتي در انتهاي اين بهار خونين خواهد كشيد .
چرا خبرگزاريهاي بين المللي براي گرفتن اخبار مهم و مؤثّر در فضاي خبري جهان به اوين نمي روند و با اين رجل مذهبي مخالف اختلاط ديانت و سياست ديدار نمي كنند ؟
چگونه است كه دنيا نگران حال عراق و افغانستان و لبنان و فلسطين است امّا با اشكهاي روان بر گونه هاي زرد ايرانيان محكوم كاري ندارند ؟
گناه اين شخصيّت ملي و مذهبي ايران آن است كه حرف دل ايراني جماعت را مي زند . او ميگويد : دينداري بايد آزاد باشد ، هر كس هر چه را كه ميخواهد بپرستد .
ايشان معتقدند كه نبايد آئين تحميلي انقلاب را بر گردن جامعه گذاشت . اين عزيز تحت شكنجه ، دادگاه ويژه روحانيت را بخش سكرت وزارت اطلاعات مي داند كه كارش تفتيش عقائد است و تحميل افكار انقلابي بر مردم ‌!
او فريادش بر آزادگي و آزاديخواهي است . همواره پرچم ( لا اكراه في الدين ) را بر دوش داشته و از هرگونه فشاري در امور مذهبي نهي مي كند .
شعار دائمي او جدائي دين از سياست است و به همين خاطر خانه ي مسكوني اش به تهاجم و تاراج رفت و نيروهاي مسلح چيزي را از زندگي وي باقي نگذاشتند و اكنون خانواده اش در به درند و همسر و فرزندانش بي خانمان و اسير و گرفتار مي باشند .
به امضاء هفت هزار نفر از ياران

هیچ نظری موجود نیست: