۱۳۹۳ خرداد ۲۲, پنجشنبه

چه شد آن همه وعده های زیبا و فریبنده

پیام آقای کاظمینی بروجردی به مناسبت نیمه شعبان

روز نیمه شعبان، یادآور میلاد منجی محرومین است جامعه بشریت در هر عصری نیازمند مصلحی بوده که اصول رهائی بخش مدون در قالب بندی اولیه اش را ترمیم و تعمیر نماید، اجتماع جهانی همواره در تعرضات خودکامگی و توحش مآبی سلطه گران حیوان صفت قرار داشته اند و هزینه های همه جانبه و بسیاری داده اند و صدایشان به جائی نرسیده و حقوقشان احیاء نگردیده، دنیای منهای عدالت و شرافت، عالم خشونت و قساوت خواهد بود. بنی آدم بیش از هر چیزی به تنفس در فضای آزاد و دور از آزار و اذیت نیاز دارد و متاسفانه این ضرورت، نایاب گشته و تمامیت زندگی انسانها در تهدید فقر و غم و اندوه و غصه می باشد.
هر کس پرچمی به نام دفاع از مظلومین و مستضعفین برافراشت یا در پیچ و خم معادلات دموکراسی و جبهه بندی های مدعیان نبرد با ظلم و ستم له شد و در زندانهای موحش پوسید و یا آنکه از این راه دنیای خویش را آباد کرد و بر گرده خلق نگران و بی پناه سوار شد و به ساحل آرزوها رسید. به راستی که چه کسی باید به داد خلایق زمین خورده برسد؟ چه شد محصول حرکتهای مردمی و انقلابهای رهائی بخش؟ تاریخ اسفبار ملت نجیب ایران، گویای ناامیدی های فروان و یأس های پیاپی از نیل به اصلاحات و تقرب به استقلال اعتقادی و اجتماعی و اعتباری است، سی و پنج سال قبل به نام دیانت و با لباس معنویت به میدان حاکمیت این سرزمین مقدس آمدند و هر چه وعده زیبا و قول فریبنده بود به رعیت سیلی خورده از تبعیض و تعدی و خفقان دادند و امروز به اعتراف خودشان نود درصد مردم غارت شده ما در زیر خط فقر می باشند.  ثروت ملی چه شد؟ سرمایه های وطنی کجا رفت؟ نسل جوان ما چه وضعیتی دارد؟ طرح جادوئی تبدیل کویر به مناطق سبز فراموش شد، احیای کشاورزی در چه موقعیتی است؟ این همه کارخانه های بزرگ و کوچک که به تعطیلی رفته! آمار دقیق و واقعی بیکاری و اعتیاد و طلاق و ناامنی و ورشکستگی و خودکشی که جزء اخبار طبقه بندی شده است! هنوز هم رهبرشان این کشور را بهشت معرفی می کند و هرگونه آمار و ارقام جهنمی را سیاه نمائی و کار ضد انقلابی می خواند. هنوز مساله ترافیک و سلامت آسمان پایتخت و حقوق کارمند و کارگر حل نشده مملکتی که با لباس شخصی ها و گروههای فشار و حفاظت اطلاعات سپاه و تهدیدات ائمه جمعه و تبلیغات سراسر دروغ رسانه های حکومتی، اداره شود بیش از این انتظار نمی رود . مدیریت بحران، ایجاب می کند که شاهد اعدامهای مخفی و علنی باشیم.

سید حسین کاظمینی بروجردی
ایران – تهران – زندان اوین
خرداد 1393

هیچ نظری موجود نیست: