۱۳۸۸ مرداد ۵, دوشنبه

سروده هائي از شاگردان پيشواي ديني محبوس در بند انفرادي، آیت الله بروجردی

« به یاد استاد »
سروده اي از دكتر حميده رهامي
زندانيم،‌ تبعيديم، در انفرادي مانده ام ************ ايرانيم، تهرانيم، در بند يزدم مرده ام
روزم چو شب، ظلمت به جان افتاده ام ******** آوازه خوانم، بلبلم، مرغم، قفسها رفته ام
از بي كسي، دادم نفس، طوطي ز صحرا كنده ام *** آب و غذا، سمّم شده، از دردها ناليده ام
از بي هوائي، اي خدا، سلول را كاويده ام ***** تنگ آمد اين بندم نگر، در خفتنم زاريده ام
ننگت بود قاضي تو را، از ظلم حُكمت خسته ام ** آهو شدم در بيشه ها، صياد را لرزانده ام
ماهي به دريا گشتم و بر دام خود رقصيده ام ****مسجونم و تقويم را در هر زمان تفتيده ام
بر زور ديوان ستم، در هر مكان خنديده ام ****سر تا به پايم روشن و رنگ كفن پوشيده ام

۶ نظر:

ELP- Online گفت...

آخرین اخبار در حوزه حقوق بشر در ایران در وبلاگ خبری کمیته گزارشگران ال یاسین: (ELP- Online)

- سعيد حجاريان امروز آزاد مي‌شود
- اعتراض ها، تهران را در خاموشی فرو برد
- گفتگو با مادر ندا آقاسلطان: چهلم سر خاک دخترم میروم
- آخرین عکسی که گفته می شود از جوادی فر (یکی از شهدای اخیر) پس از بازداشت در بیمارستان گرفته شده است.
- آيت الله منتظری خواستار محاکمه علنی عوامل شکنجه و اعتراف گيری‌ها شد
- اخذ تعهد کتبی از دانشجویان خوابگاه‌های دانشگاه شریف به دلیل گفتن الله اکبر
- تداوم بازداشت غیرقانونی جمعی از اعضای هیات علمی دانشگاه تهران
- و ...

نرگس گفت...

دلم دور است و احوالش ندانم
كسي خواهم كه پيغامش رسانم
خداوندا ز مرگم مهلتي ده
كه ديداري به ديدارش رسانم

عماد گفت...

هر کس این شعر را سروده آقای بروجردی را خوب درک کرده و این سروده اش کمک میکند که خواننده حال و روز بحرانی آقای بروجردی را بهتر درک کند.

ندا گفت...

شعر بسیار زیبائیست. از شاعر این شعر سپاسگذارم

امیر حسین گفت...

شاگردان بروجردی نیز مانند شخص ایشان دارای شعور و احساس بالائی هستند به همین دلیل اصلا تعجب نمیکنم که شاگردان مانند خود استاد شعر زیبا بگویند.

Bita گفت...

ای کاش تمام فعالین حقوق بشر و سازمانها و مردم این شعر را میخواندند و درک میکردند و برای آزادی آقای بروجردی کاری میکردند.